A Vasudev is a traditional Maharashtra folk artist and a member of a community of Krishna worshippers who are itinerant performers. They are known for their distinctive attire, including a peacock-feather-adorned cap, long white kurta, and colorful accessories, and they travel through towns and villages singing devotional songs for alms. They wander through villages and towns to do Uddhar (help families regain favors of the dead), singing bhakti songs, and surviving on alms given by the people. The practice has deep historical roots, with some traditions tracing it back to the era of Chhatrapati Shivaji Maharaj.
पहाटेच्या वेळी रामकृष्णांचा नामघोष करीत अतिशय वैशिष्ट्यपूर्ण पोषाखात येणारे वासुदेव! घोळदार अंगारखा, सुरवार, गळ्यात तांबडा शेला आणि डोक्यावर शंकुच्या आकाराची मोरपिसांची टोपी. कमरेला बांधलेल्या शेल्यात बासरी खोचलेली असते. पायात घंगुरू असतात, हातात चिपळ्या आणि टाळ असतो. त्यांच्या तालावर तो सुंदर धार्मिक गाणी म्हणतो आणि तालावर नाचतो. गृहिणी त्याला धान्य देतात तर कुणी धन. हे दानही वासुदेव विशिष्ट पद्धतीने स्वीकारतो. ‘दान पावलं दान पावलं’ असे म्हणून पोचते करतो. वासुदेवाना दान करणे हा धर्मचरणाचा भाग मानला जातो. वासुदेवांच्या गाण्यात कृष्णचरित्र, भक्तीची थोरवी, प्रपंचनीती असे विषय येतात.
वासुदेवाचे हेच रूप मातीच्या मूर्तीत साकारण्याचा प्रयत्न आमच्या श्रीकांत दादांनी केला आहे. त्यावर कापडी पोषाख चढवला आहे. अतिशय आत्मियतेने तयार केलेली ही मूर्ती आपली संस्कृती बीज रुपात जपण्याचा प्रयत्न आहे.
